Het grootste deel van mijn begin twintiger jaren was een enorme zoektocht naar mijzelf. Ik was namelijk in 2007 gestopt met een sport die ik beoefende tot mijn 18e. Het grappige is dat ik dat jaar nog genomineerd was voor sportvrouw van het jaar in Maastricht. Ik heb de brief doorgescheurd, want ik was gestopt dus ik was het niet waard. Ik was bezig met een nieuwe toekomst. Jaren daarna miste ik iets in mijn leven. Niks was uitdagend of spannend genoeg, ik miste de adrenaline om te winnen en alle stress eromheen. 

School ging mij goed af en vervolgens ben ik in loondienst bij verschillende bedrijven gaan werken. Heel leerzaam, heel leuk, maar ik verveelde me ook. Ik ging daarnaast nog maar eens studeren, maar dat was het ook niet. Totdat ik terecht kwam bij iemand, die mij ging helpen in mijn zoektocht. Na 15 minuten kwam hij tot de conclusie dat ik alle eigenschappen van een ondernemer had en dat het bedrijf waar ik zou willen werken nog uitgevonden moest worden 😉 en dat ik dat maar beter zelf kon doen. 

Dit gesprek van een klein uur heeft mijn leven op dat moment veranderd, want het was hét duwtje dat ik nodig had om voor mezelf te beginnen. Ik was namelijk niet overtuigd of ik dat wel kon, ook al kom je uit een ondernemersfamilie. Ik heb toen in één week mijn businessplan geschreven, ik ben naar de KVK gestapt en gaan ondernemen. 

De eerste keer dat ik omzet binnenhaalde, voelde als een overwinning. Precies dezelfde adrenalinerush voelde ik als ik in het verleden een toernooi won. Ik bloeide open en ik hervond mijzelf langzaam. Mijn uitstraling veranderde en ik wist een ding zeker: ik zal alles er aan doen om te kunnen blijven ondernemen, maar ook alles, want ik vond het geweldig. En die overtuiging heeft mij heel veel gekost, maar wel gebracht tot waar ik nu sta. 

Tot 2 jaar geleden heb ik in mijn ondernemerschap alles alleen gedaan. Er is niemand die mij heeft geholpen of begeleid heeft. Achteraf stond ik er misschien ook niet voor open, want dat was ook mijn karakter. Ik heb mijn hele leven alles al zelf en alleen gedaan op mijn manier, lekker eigenwijs. Maar niet altijd even handig, want ik ben echt zó vaak gevallen. Ik kan er wel een boek over schrijven, maar still I rise!

Vanaf dag één heb ik anderen wél proberen te helpen, want ik wilde dat zij juist niet dezelfde fouten maakten als ik! Ik heb veel stagiaires en jonge talenten mogen begeleiden, geweldig vond en vind ik dat. Ik probeer mijn partners en freelancers ook altijd naar een hoger niveau te krijgen en ze te stimuleren om het maximale uit zichzelf te halen. 

Het mooiste vind ik de ontwikkeling die mijn klanten of partners maken, omdat ik in hen geloof en samen halen we hun kwaliteiten naar boven. Tegelijkertijd delen we de ups en downs, dat ondernemen niet vanzelf gaat, de uitdagingen waar we tegenaan lopen, hoe goed we dit aanpakken en onze onzekerheden. 

Ook al lijkt het dat het bij een ander op rolletjes loopt, er zijn altijd onzekere momenten en vraag je jezelf wel af of je goed genoeg bent, genoeg waarde geeft, etc. En juist op die momenten heb je iemand nodig die in jou gelooft. Je kunt natuurlijk wel relativeren en een positieve mindset hebben, maar het slu